Στην εικονογραφία της ελληνικής αρχαιότητας, η αιγίδα αποτελεί ένα χαρακτηριστικό σύμβολο της θεάς Αθηνάς. Πρόκειται για ένα ένδυμα από δέρμα κατσίκας (αίγας) που καλύπτει ως επενδύτης τους ώμους και το στέρνο της θεάς. Φέρει συνήθως ελισσόμενα φίδια στις παρυφές του και γοργόνειο (κεφαλή Μέδουσας) στο μέσον. Η αιγυπτιακή αιγίδα ήταν ένα είδος περιδεραίου, ένα φαρδύ κόσμημα από χάντρες, που έφερε στις απολήξεις κεφαλές ζώων ή πτηνών. Απαντά στην εικονογραφία, ενώ ως αντικείμενο αποτελούσε τιμητικό δώρο, ανάθημα ή νεκρικό κτέρισμα.