Σύστημα συλλαβικής γραφής που χρησιμοποιήθηκε στην Κρήτη αλλά και ευρύτερα στο Αιγαίο κατά την ώριμη Παλαιοανακτορική και τη Νεοανακτορική περίοδο. Αν και η Γραμμική Α δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί μέχρι σήμερα, γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια συλλαβική γραφή που περιλαμβάνει σημεία που απέδιδαν συλλαβές (συλλαβογράμματα) και σημεία που δήλωναν αντικείμενα, προϊόντα ή έμβια όντα (λογογράμματα). Τα σημεία χαράσσονταν σε μικρές ορθογώνιες πινακίδες από άψητο πηλό και σε τέχνεργα από εξειδικευμένους γραφείς. Αν και η κύρια λειτουργία της Γραμμικής Α ήταν η δήλωση και αποθήκευση πληροφοριών με σκοπό τη λογιστική διαχείριση, η γραφή συνδεόταν και με τη θρησκευτική έκφραση και τη σφαίρα του υπερβατικού, καθώς απαντά σε τέχνεργα που χρησιμοποιούνταν σε τελετουργίες και δρώμενα. Στις πινακίδες τηρούνταν σύντομα λογιστικά κατάστιχα που αφορούσαν γεωργικά προϊόντα (σύκα, σιτηρά, ελιές, κρασί και ελαιόλαδο), υφάσματα και σκεύη, ανθρώπους και ζώα (πρόβατα, αιγοειδή, βοοειδή, χοίρους). Μια ομάδα επιγραφών, γνωστών με τον όρο «σπονδική ρήση», απαντά σε παραλλαγές σε διάφορα τελετουργικά αντικείμενα, κυρίως σε λίθινες τράπεζες προσφορών. Θεωρείται πιθανό ότι οι επιγραφές αυτές είχαν θρησκευτική σημασία και τελετουργική χρήση, καθώς αναπαράγουν μάλλον μια τυποποιημένη ιερατική φόρμουλα, πιθανώς επίκληση ή προσευχή.