Σύστημα γραφής που χρησιμοποιήθηκε στην Κρήτη και την Ηπειρωτική Ελλάδα κατά την Τελική Ανακτορική και Μετανακτορική εποχή, την περίοδο ακμής του Μυκηναϊκού πολιτισμού. Η Γραμμική Β γραφή αποτελείται από σημεία που απέδιδαν συλλαβές (συλλαβογράμματα) και σημεία που δήλωναν αντικείμενα, προϊόντα ή έμβια όντα (λογογράμματα). Έχει αποκρυπτογραφηθεί και αποδίδει την ελληνική γλώσσα. Τα σημεία χαράσσονταν από εξειδικευμένους γραφείς σε φυλλόσχημες και σελιδόσχημες πινακίδες από άψητο πηλό. Απαντούν επίσης και γραπτές επιγραφές σε αγγεία. Η πλειονότητα των πινακίδων που δημιουργήθηκαν κατά την Υστερομινωική ΙΙΙΑ2 περίοδο αποσκοπούσε στη λογιστική διαχείριση των πλουτοπαραγωγικών πόρων και του ανθρώπινου δυναμικού μιας ευρείας επικράτειας που κάλυπτε το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού. Στο πλαίσιο αυτό συντάσσονταν έγγραφα που κατέγραφαν τη συγκομιδή διαφόρων γεωργικών προϊόντων, τα διάφορα προϊόντα και τέχνεργα της παραγωγής ανακτορικών εργαστηρίων και άλλων ανεξάρτητων παραγωγικών μονάδων, το ανθρώπινο δυναμικό και τις ειδικότητες, τις διάφορες φάσεις διακίνησης του λαδιού και των παραγόμενων αρωματικών προϊόντων, τις εμπορικές συναλλαγές, το πολύπλοκο σύστημα φορολόγησης και ένα είδος κτηματολογίου, καθώς και τις προσφορές ποσοτήτων αγαθών σε διάφορες θεότητες.