Κατεργασμένος πολύτιμος λίθος μικρού μεγέθους, συνήθως ελλειπτικού ή κυκλικού σχήματος, που φέρεται σε δακτυλίδι ή αυτόνομα ως σφραγίδα (σφραγιδόλιθος). Στους μινωικούς και Μυκηναϊκούς χρόνους, οι δακτυλιόλιθοι/σφραγιδόλιθοι φέρουν κυρίως έγγλυφες, και σπάνια ανάγλυφες, παραστάσεις και χρησιμοποιούνταν για τη σφράγιση σε πηλό στο πλαίσιο πιστοποίησης γραφειοκρατικών διαδικασιών και εμπορικών συναλλαγών. Επιπλέον, οι εικονογραφικές παραστάσεις προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες για τις θρησκευτικές και τελετουργικές πρακτικές. Από τους Κλασικούς χρόνους και εξής οι σφραγιδόλιθοι φέρονταν πλέον κυρίως σε δακτυλίδια.