Με τον όρο αυτόν περιγράφεται μια λωρίδα υφάσματος, μαντήλι ή εσάρπα, δεμένη με κόμπο ώστε να σχηματίζει θηλιά, με τα δύο άκρα της να πέφτουν ελεύθερα. Το θέμα εικονίζεται σε διάφορες παραστάσεις στη μινωική εικονογραφία, συχνά προσαρτημένο σε ενδύματα μορφών που φαίνεται να συμμετέχουν σε τελετουργίες. Ως εκ τούτου, ο συμβατικά ονομαζόμενος «ιερός κόμβος» θεωρείται ένδυμα με συμβολική σημασία που σηματοδοτούσε ίσως το περιεχόμενο θρησκευτικών τελετουργιών ή/και ήταν διακριτικό γνώρισμα των ιερειών που συμμετείχαν σε αυτές. Εμφανίζεται ως μέρος γυναικείου ενδύματος σε τοιχογραφίες, με γνωστότερη την επονομαζόμενη «Παριζιάνα», σε σφραγίδες και την κεραμική εικονογραφία μαζί με άλλα θρησκευτικά σύμβολα, όπως ο διπλός πέλεκυς ή η οκτώσχημη ασπίδα, και σε ενθέματα από οστό ή φαγεντιανή που προσαρμόζονταν σε μικροαντικείμενα. Σε άλλους πολιτισμούς της Ανατολής, το σύμβολο του ιερού κόμβου έχει αποτροπαϊκό χαρακτήρα ή συνδέεται με πρακτικές μαγείας.