Αγαλματικός τύπος ανδρικής μορφής που απαντά με τυποποιημένα χαρακτηριστικά κατά την Αρχαϊκή περίοδο. Εικονίζεται όρθιος γυμνός νεαρός άνδρας σε αυστηρά μετωπική στάση, με τα χέρια κατά μήκος του σώματος, ενωμένα με τους μηρούς σε γροθιές. Το αριστερό πόδι προτάσσεται, δίνοντας έτσι την αίσθηση της κίνησης. Χαρακτηριστικά των μορφών είναι η τυποποιημένη κόμμωση με μακριά μαλλιά που συγκρατούνται με το «Ηράκλειον άμμα» (κόμβος του Ηρακλέους), μια ταινία με έναν κόμβο που δένει στο πίσω μέρος της κεφαλής, και το λεγόμενο αρχαϊκό μειδίαμα, ένα διακριτικό χαμόγελο που προσδίδει ζωντάνια στις μορφές. Στον κούρο αποδίδονται τα αριστοκρατικά ιδεώδη του «καλού και αγαθού» νέου, δηλαδή του κάλλους και της ρώμης του γυμνασμένου σώματος αλλά και της καλής ψυχής. Κούροι μεγάλων διαστάσεων από μάρμαρο προφέρονταν ως αναθήματα σε ιερά και στήνονταν ως σήματα σε τάφους ανδρών.