Μεγάλο και βαθύ ευρύστομο αγγείο με στενή βάση και δύο λαβές. Χρησίμευε για την ανάμειξη υγρών, με επικρατέστερη εκδοχή την ανάμειξη οίνου με νερό για τις ανάγκες πολυπληθών συμποσίων. Πήλινα αγγεία αυτού του τύπου ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή σε όλες τις περιόδους από τη 2η χιλ. και εξής, ενώ κατά τους ιστορικούς χρόνους απαντούν σε παραλλαγές ανάλογα με το σχήμα του σώματος και των λαβών (κωδωνόσχημοι, καλυκωτοί, κιονόσχημοι, ελικωτοί) και σε εκδοχές από μάρμαρο και μέταλλο. Η διακόσμηση των πήλινων κρατήρων παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς σε συγκεκριμένες εποχές, όπως στους Μυκηναϊκούς και τους Κλασικούς χρόνους, η ενιαία μεγάλη επιφάνεια του σώματος αποτέλεσε τον κατάλληλο καμβά για την ανάπτυξη πολυπρόσωπων σκηνών αφηγηματικού χαρακτήρα.