Ως ρυτά προσδιορίζονται τα σκεύη που φέρουν οπή εκροής του υγρού περιεχομένου. Από πρακτική άποψη, τα ρυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως δοχεία μετάγγισης ή για το φιλτράρισμα υγρών προϊόντων αλλά και ως σπονδικά σκεύη για την προσφορά χοών σε τελετουργικές εκδηλώσεις, όπως υποδηλώνεται από ανάλογες παραστάσεις στη μινωική εικονογραφία. Πήλινα ρυτά-αγγεία απαντούν σε πλήθος παραλλαγών ως προς το σχήμα (κωνικά, ωοειδή, απιόσχημα, κυπελλόσχημα), ενώ ιδιαίτερη κατηγορία αποτελούν τα ζωόμορφα ή ανθρωπόμορφα ρυτά. Ρυτά κατασκευάζονταν και από άλλα υλικά, συχνά πολύτιμα, όπως από μέταλλο, λίθο και αυγά στρουθοκαμήλου, τα οποία χρησιμοποιούνταν ως επί το πλείστον στα ανακτορικά κέντρα της μινωικής Κρήτης σε ειδικές τελετές, όπως υποδηλώνεται από το ανασκαφικό περιβάλλον. Τα όστρεα τρίτωνα, συχνά με ίχνη ερυθρού χρώματος, χρησιμοποιούνταν πιθανώς και ως ρυτά αλλά και ως μουσικά όργανα σε τελετουργίες. Ειδικότερα, τα λίθινα ρυτά συγκαταλέγονται στα σκεύη που παρουσίαζαν τη μεγαλύτερη δυσκολία στην κατασκευή τους από άποψη τεχνικών απαιτήσεων, με κάποια να φέρουν ανάγλυφες σύνθετες παραστάσεις, όπως το Αγγείο των Θεριστών από την Αγία Τριάδα, ή να διαμορφώνονται με τη συναρμογή διαφορετικών πολύτιμων υλικών, όπως το εμβληματικό ρυτό σε μορφή κεφαλής ταύρου από την Κνωσό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μετασκευή εισηγμένων αιγυπτιακών λίθινων αγγείων σε ρυτά μινωικής αισθητικής με τη διάνοιξη τρύπας στη βάση τους. Κατά τους Μυκηναϊκούς χρόνους, απαντούν αγγεία-ρυτά που ενσωματώνουν στο σχήμα τους ανάγλυφες ανθρώπινες μορφές ή παίρνουν το σχήμα ανθρώπινης κεφαλής. Ρυτά διαφόρων τύπων εμφανίζονται και στην εικονογραφία, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την Τοιχογραφία του Ρυτοφόρου από την Κνωσό, όπου εικονίζεται άνδρας που μεταφέρει μεγάλο κωνικό ρυτό, πιθανώς από άργυρο με χρυσή επένδυση.