Στην ορολογία της αρχιτεκτονικής, σίμη ονομάζεται η πήλινη ή λίθινη απόληξη της στέγης που χρησίμευε για τη απορροή των ομβρίων υδάτων. Συχνά στα αρχαία οικοδομήματα έφερε διακοσμημένες ή ολόγλυφες υδρορρόες, συνήθως με τη μορφή κεφαλών ζώων.